Słyszeliście o podzieleniu treningów na tlenowe i beztlenowe? Okazuje się, że oba zapewnią nam zupełnie inne rezultaty. Oszacujcie więc swój cel i wybierzcie najlepszą metodę!

Trening tlenowy – aerobowy

W trakcie ćwiczeń z tej grupy energię pozyskujemy z tak zwanych przemian tlenowych. To idealny wybór dla osób, które nie lubią trenować w pojedynkę – w jego czasie można spokojnie rozmawiać i nie bać się o zadyszkę! Mówiąc krótko, trening tlenowy jest długotrwałym wysiłkiem, jednak o stałej intensywności ćwiczeń. Tętno powinno być utrzymane w granicach 50-80%, tylko wtedy zauważymy korzyści zdrowotne i wydolnościowe.

Do treningu tlenowego zaliczamy:

• spacery,
• jazdę na rowerze,
• pływanie,
• bieganie,
• wioślarstwo,
• jazdę na rolkach lub nartach.

Oczywiście na to czy nasz wysiłek będzie mieć charakter tlenowy wpływa przede wszystkim jego intensywność. Interwały i bieg pod górę zaliczamy już do ćwiczeń beztlenowych.

Trening beztlenowy – anaerobowy

W czasie tego rodzaju aktywności fizycznych energia pozyskiwana jest głównie z glikogenu mięśniowego i, co ciekawe, wątrobowego. Jest to skomplikowany proces, a pozyskiwanie energii jest zależne przede wszystkim od czasu trwania ćwiczeń. Trening siłowy zaliczamy do beztlenowego: wykujemy go bowiem w krótkich ale bardzo intensywnych seriach z odpoczynkiem pomiędzy powtórzeniami.

Do treningu beztlenowego zaliczamy:

• podnoszenie ciężarów,
• burpees,
• jump squat,
• przysiady,
• pompki,
• podciąganie na drążku,
• sprint,
• plank.

Wszystkie wspomniane ćwiczenia przyczynią się do rozbudowania i wzmocnienia mięśni, poprawi wydolność naszego organizmu i przyśpieszą metabolizm. Jednak dla najlepszych efektów najlepiej jest wykonywać trzy serie ćwiczeń po 10 powtórzeń, lub trenować przez 20 sekund i odpoczywać przez 40 maszerując w miejscu.  Mówiąc krótko jest to idealna alternatywa dla każdego, kto po zbudowaniu masy chce zadbać o formę.